|
DZIAŁ
|
OCENA
|
|
|
|
|
| |
dopuszczająca
|
dostateczna
|
dobra
|
bardzo dobra
|
celująca
|
| I. Wielki kosmos i moje podwórko
|
- – wymienia miejsca odwiedzane podczas wakacji
- – wymienia zjawiska i stworzenia, które obserwuje w przyrodzie
- – wie, że wszystko, co istnieje, jest dobre, bo pochodzi od Boga
- – wie, że Biblia zawiera słowo kochającego Boga, który stworzył świat
- – wyraża szacunek względem Biblii jako księgi o miłości Boga do człowieka
- – wymienia miejsca, w których czuje (czuł) się szczęśliwy
- – wymienia osoby, którym zawdzięcza swoje poczucie szczęścia
- – wie, że grzech niszczy przyjaźń człowieka z Bogiem
- – wie, że Bóg poszukuje ludzi, którzy od Niego odeszli i pragnie ich zbawienia
- – podaje zasady odprawiania dziewięciu pierwszych piątków miesiąca
- – potrafi posługiwać się książeczką pierwszopiątkową (zaznaczyć pierwsze piątki kolejnych miesięcy)
- – potrafi modlić się na różańcu
|
- – wskazuje przykłady obecności Boga w przyrodzie
- – rozpoznaje w pięknie przyrody stwórcze dzieło Boga
- – wie, że o stworzeniu świata dowiadujemy się z Biblii
- – określa znaczenie słowa „Biblia”
- – wyjaśnia, dlaczego Biblia jest księgą świętą
- – wie, że treść Starego Testamentu dotyczy wydarzeń od stworzenia świata i przygotowuje do narodzenia Pana Jezusa
- – zna treść biblijnego fragmentu o raju (Rdz 2,8-10.15)
- – podaje przykłady zachowań, które niszczą poczucie szczęścia
- – zna treść biblijnego opowiadania o grzechu pierwszych ludzi
- – własnymi słowami wypowiada treść Bożej obietnicy Rdz 3,14-15
- – wie, że zapowiedź przyjścia Zbawiciela jest wyrazem miłości Boga do człowieka
- – zna uczynki miłosierdzia co do duszy
- – pamięta i rozumie treść Mt 11,28
- – wymienia najważniejsze obietnice Jezusa objawione św. M. Alacoque
- – wyraża pragnienie korzystania z obietnic Jezusa
- – wie, że Matka Boża objawiała się w Fatimie co miesiąc od 13 V do 13 X 1917 r.
- – podaje imiona dzieci fatimskich i opowiada o ich spotkaniu z Maryją
- – rozpoznaje i opisuje figurę Matki Bożej Fatimskiej
|
- – chętnie opowiada swoje wakacyjne wspomnienia
- – interpretuje proste teksty biblijne mówiące o stworzeniu
- – układa własną modlitwę dziękczynną za dzieło stworzenia
- – potrafi wyjaśnić, dlaczego pierwszą część Pisma Świętego nazywamy Starym Testamentem, a drugą Nowym Testamentem
- – wskazuje „dobre miejsca” w swoim otoczeniu
- – na podstawie tekstu biblijnego wyjaśnia, na czym polegało szczęście ludzi w raju
- – interpretuje biblijne opowiadanie o grzechu pierwszych ludzi
- – przeprasza Boga w modlitwie za swoje grzechy
- – interpretuje tekst Protoewangelii Rdz 3,14-15
- – wyjaśnia, na czym polega zbawienie
- – umie zastosować uczynki miłosierdzia w sytuacjach typowych
- – potrafi określić, za co chce wynagrodzić Jezusowi, podejmując praktykę pierwszych piątków
- – podejmuje postanowienie korzystania w pierwsze piątki z sakramentu pokuty i Eucharystii i z zaangażowaniem je realizuje
- – omawia treść przesłania Matki Bożej w Fatimie
- – wyraża szacunek dla Matki Bożej, spełniając jej prośbę wypowiedzianą w Fatimie (chętnie modli się na różańcu)
|
- – wypowiada modlitwę dziękczynną za napotkane piękno i doświadczone dobro
- – wyraża zainteresowanie tekstami biblijnymi
- – uzasadnia, że słowo Boże zawarte w Piśmie Świętym jest dla nas przewodnikiem na drodze do wiecznego szczęścia
- – uzasadnia, że warunkiem szczęścia jest otrzymywanie i okazywanie miłości
- – wyjaśnia, na czym polega zło każdego grzechu
- – umie zastosować uczynki miłosierdzia w sytuacjach problemowych
- – definiuje pojęcia: cichy i pokorny, zadośćuczynienie, wynagrodzenie
- – wyjaśnia znaczenie modlitwy różańcowej w nawiązaniu do objawień fatimskich
|
- – wyraża odpowiedzialną troskę o przyrodę.
|
| II. Szlak patriarchów
|
- – wymienia powody, z jakich ludzie zmieniają miejsce zamieszkania
- – uzasadnia, dlaczego Kanaan jest ziemią świętą
- – podaje powody osiedlania się Izraelitów w Egipcie
- – wie, że po śmierci Józefa Izraelici byli zmuszani do niewolniczej pracy i prosili Boga o pomoc
- – opowiada historię przejścia Izraelitów przez Morze Czerwone
- – charakteryzuje niebezpieczeństwa czyhające na pustyni
- – wyjaśnia znaczenie słowa „przykazanie” (to, co przykazane, nakazane) i wymienia Boże przykazania
- – wymienia miejsca, w których chrześcijanin doświadcza szczególnej bliskości Boga
- – wymienia powody, dla których ludzie odwiedzają cmentarze
- – wymienia ostateczne rzeczy człowieka
- – wymienia wartości, dla których ludzie gotowi są poświęcić własne życie
- – podaje przykłady ludzkich osądów oraz spraw rozstrzyganych w procesach sądowych
- – wie, że w okresie Adwentu przygotowujemy się na przyjście Zbawiciela
- – wie, co to są postanowienia adwentowe
|
- – wymienia Boże obietnice dane Abrahamowi
- – wymienia potomków Abrahama (Izaak i Jakub, który miał 12 synów)
- – zna historię tworzenia się narodu izraelskiego (wybranego),
- – podaje przykłady ludzi z własnego regionu, którzy zasłużyli się dla dobra Ojczyzny
- – charakteryzuje rolę Józefa (syna Jakuba) na dworze faraona
- – wie, że Mojżesz był Izraelitą wychowanym na dworze faraona i że Bóg powierzył mu wyprowadzenie swego ludu z niewoli
- – wymienia zjawiska, którymi posłużył się Bóg, karząc Egipcjan
- – wymienia przejawy Bożej opieki nad Izraelitami podczas wędrówki przez pustynię (nakarmienie przepiórkami i manną, woda ze skały)
- – wymienia sytuacje, w których powinien zwracać się do Boga z prośbą o pomoc
- – wie, że Bóg dał ludziom przykazania na górze Synaj i zobowiązał do ich przestrzegania
- – wie, że Namiot Spotkania, czyli Przybytek, był przenośną świątynią w obozie Izraelitów podczas ich wędrówki przez pustynię
- – wie, że w Namiocie Spotkania znajdowała się Arka Przymierza – złocona przenośna skrzynia, w której przechowywano tablice Bożych przykazań
- – wyjaśnia znaczenie sakramentu pokuty i pojednania dla chrześcijanina
- – wyjaśnia pojęcia: czyściec, niebo, piekło
- – wyjaśnia chrześcijańskie znaczenie dni 1 i 2 listopada
- – wyraża modlitewną troskę o zmarłych
- – wskazuje miejsca pamięci poświęcone bohaterom w swoim środowisku i kraju
- – uzasadnia, dlaczego oddajemy cześć bohaterom narodowym
- – na podstawie tekstu Mt 25,31-46 wymienia postawy i zachowania nagradzane przez Boga i te, które zasługują na potępienie
- – zna treść biblijnego fragmentu Iz 63,16b.19b; 64,4.7
- – charakteryzuje postawę człowieka, który się nawraca
|
- – interpretuje obietnice, jakie Bóg dał Abrahamowi
- – charakteryzuje wartość ziemi Kanaan dla potomków Abrahama
- – charakteryzuje niewolniczą pracę Izraelitów w Egipcie
- – wyjaśnia, że Boża interwencja jest odpowiedzią na modlitwę Izraelitów
- – wyjaśnia znaczenie przejścia Izraelitów przez Morze Czerwone w ucieczce przed wojskiem faraona
- – opisuje reakcję Izraelitów na trudy wędrówki przez pustynię
- – uzasadnia, że każde z Bożych przykazań jest ważne i żadnego nie wolno lekceważyć
- – wyraża przekonanie, że dobro jest owocem przestrzegania Bożych przykazań
- – omawia niewierności Izraelitów wobec Boga pod górą Synaj
- – uzasadnia, dlaczego modlimy się przy grobach zmarłych
- – uzasadnia obowiązek troski o groby naszych bliskich, a także nieznanych nam zmarłych
- – uzasadnia, że miłość Ojczyzny oraz pamięć o jej bohaterach jest naszym obowiązkiem
- – wyraża szacunek dla miejsc pamięci o bohaterach
- – wyjaśnia różnice między sądem Bożym, a ludzkimi sądami
- – interpretuje tekst biblijny Iz 63,16b.19b; 64,4.7 jako wezwanie do nawrócenia i oczekiwania na przyjście Jezusa
- – podejmuje konkretne postanowienia przemiany życia
|
- – charakteryzuje postawę Abrahama wobec Bożego słowa
- – wyjaśnia znaczenie zbudowania ołtarza dla Pana
- – dba o własny rozwój dla dobra Ojczyzny
- – wyjaśnia, dlaczego Izraelici w Egipcie stali się niewolnikami
- – sprzeciwia się wszelkiej krzywdzie i niesprawiedliwości
- – uzasadnia, że w sytuacji bez wyjścia Bóg znajduje rozwiązanie
- – wyraża gotowość pomocy innym w ich trudnych sytuacjach
- – charakteryzuje Boże obietnice związane z wypełnianiem przykazań
- – wyjaśnia znaczenie Namiotu Spotkania dla Mojżesza i całego ludu izraelskiego (Mojżesz rozmawiał tam z Bogiem, prosząc Go o przebaczenie niewierności ludu)
- – wdraża w życie praktykę „namiotu spotkania”, starając się o jej systematyczność
- – wyraża szacunek dla zmarłych, dbając o ich groby
- – wyraża gotowość rezygnacji z tego, co przyjemne, na rzecz tego, co pożyteczne lub konieczne
- – charakteryzuje Bożą sprawiedliwość
- – stara się o powściągliwość w osądzaniu innych ludzi
|
|
| III. Ziemia Bożej obietnicy
|
- – wie, że Arka Przymierza była dla Izraelitów znakiem obecności Boga (przechowywano w niej tablice Bożych przykazań)
- – wie, że Bóg pomaga ludziom, gdy wypełniają Jego wolę
- – wie, że król Dawid pokonał wrogów Izraela i przeniósł Arkę Przymierza do Jerozolimy
- – podaje przykłady spraw w swoim życiu, o których powinien rozmawiać z Bogiem
- – uzasadnia potrzebę posiadania budowli (kościołów), w których oddajemy cześć Bogu
- – wskazuje sposoby łagodzenia konfliktów między ludźmi
- – wie, że Bóg wychowuje swój lud również poprzez karcenie
|
- – opowiada o przejściu Izraelitów przez Jordan
- – wskazuje przeszkody, jakie w swoim życiu może pokonać z Bożą pomocą
- – opowiada o zdobyciu Jerycha przez Izraelitów
- – wymienia ważne wydarzenia w dziejach Izraela po zajęciu ziemi Kanaan
- – wyjaśnia, na czym polega panowanie Boga w naszym życiu
- – wie, że świątynię w Jerozolimie wybudował Salomon
- – wskazuje, co zastąpiła świątynia i dlaczego
- – zna tekst biblijny mówiący o sercu chrześcijanina jako świątyni Ducha Świętego
- – wie, że 10 pokoleń Izraela zbuntowało się przeciw pokoleniu Judy
- – wie, że w wyniku podziału kraju powstały dwa państwa: Królestwo Judy i Królestwo Izraela
- – ceni zgodne współdziałanie w grupie koleżeńskiej
- – opowiada o wygnaniu babilońskim i powrocie Izraelitów z niewoli
- – wyjaśnia porównanie grzechu do niewoli, a nawrócenia do powrotu z niej
|
- – wyjaśnia znaczenie przekroczenia Jordanu w wędrówce do Ziemi Obiecanej (spełnienie Bożej obietnicy),
- – na podstawie tekstu biblijnego wyjaśnia, na czym polega burzenie duchowych murów (grzechu),
- – interpretuje ponoszone przez Izraelitów klęski w walkach z nieprzyjaciółmi jako Bożą karę za ich niewierności wobec Boga
- – wyjaśnia znaczenie wprowadzenia Arki Przymierza do Jerozolimy
- – charakteryzuje znaczenie świątyni dla narodu izraelskiego
- – wyjaśnia, dlaczego doszło do podziału królestwa izraelskiego
- – interpretuje niewolę babilońską jako skutek odwrócenia się Izraelitów od Boga
|
- – określa, w jaki sposób Bóg pomaga nam w pokonywaniu przeszkód spotykanych na drodze do nieba
- – prezentuje postawę sumienności, szacunku, dobroci w drodze do nieba
- – uzasadnia konieczność wypełniania woli Bożej w zdobywaniu cnót i kształtowaniu charakteru
- – uzasadnia wartość i potrzebę wypełniania woli Bożej
- – na podstawie tekstu biblijnego uzasadnia, że serce chrześcijanina jest Bożą świątynią
- – uzasadnia, że brak porozumienia między ludźmi, szczególnie poczucie niesprawiedliwości, prowadzi do bolesnych podziałów
- – wyjaśnia porównanie grzechu do zniszczenia świątyni własnego serca, a nawrócenie do jej odbudowy
|
- – wyraża troskę o swój parafialny kościół oraz o świątynię swego serca
- – wyraża troskę o sprawiedliwość i zgodę, przyczyniając się do łagodzenia konfliktów w swoim otoczeniu
|
| IV. Szlak Pana Jezusa
(tematy 26-31)
|
- – wie, że dialog Maryi z Aniołem zawiera się w modlitwie „Anioł Pański”
- – wie, że mieszkająca w Ain Karim Elżbieta była krewną Maryi i spodziewała się dziecka
- – opisuje warunki w jakich narodził się Jezus
- – wie, że Jezus jest Synem Boga urodzonym przez Maryję
- – wymienia członków Świętej Rodziny
- – wie, że św. Józef był opiekunem Jezusa
- – wymienia praktyki religijne, które są jego obowiązkiem
- – na podstawie tekstu Mt 3,13-17 opowiada o chrzcie Jezusa
|
- – wie, że w Nazarecie mieszkała Maryja i tam odwiedził ją Anioł Gabriel
- – mówi z pamięci modlitwę „Anioł Pański”
- – podaje motywy odwiedzin Maryi u Elżbiety
- – wie, że ze słów, jakimi Elżbieta pozdrowiła Maryję (wraz ze słowami Anioła), zbudowana jest modlitwa „Pozdrowienie Anielskie”
- – uzasadnia potrzebę częstego przystępowania do Komunii Świętej, łącząc tę praktykę z chętną pomocą bliźnim
- – wie, że Maryja z Józefem wyruszyli do Betlejem z powodu ogłoszonego spisu ludności
- – orientuje się w odległości między Nazaretem a Betlejem
- – wymienia miejsca pobytu Świętej Rodziny po ucieczce z Betlejem
- – określa swoje zadania w rodzinie
- – wie, że obowiązek pielgrzymowania do świątyni dotyczył Izraelitów od 13. roku życia
- – na podstawie tekstu biblijnego opowiada o pielgrzymce Świętej Rodziny do świątyni
- – wymienia, kto objawił się w czasie chrztu Jezusa
- – podaje datę i miejsce swojego chrztu
|
- – pokazuje na mapie Nazaret
- – w modlitwie „Anioł Pański” wskazuje słowa pochodzące z Pisma Świętego
- – wyraża gotowość dzielenia się wiadomością o bliskim przyjściu Zbawiciela
- – na podstawie tekstu biblijnego uzasadnia pośpiech i radość Maryi wędrującej do Ain Karim
- – w tekście modlitwy „Pozdrowienie Anielskie” wskazuje słowa, którymi Elżbieta powitała Maryję
- – omawia okoliczności narodzenia Jezusa
- – wymienia osoby, które przyszły do Dzieciątka i oddały Mu pokłon
- – okazuje szacunek ludziom ubogim
- – wyjaśnia, na czym polegało życie ukryte Pana Jezusa
- – rzetelnie wypełnia obowiązki domowe i modli się za swoją rodzinę
- – wyjaśnia różnicę między pielgrzymką a wycieczką
- – określa hierarchię wartości w swoim życiu
- – wyraża troskę o wypełnianie praktyk religijnych, uznając je za swój obowiązek
- – wyjaśnia, co to znaczy być dzieckiem Bożym
- – potrafi złożyć wyznanie wiary według obrzędów chrztu
- – pokazuje na mapie rzekę Jordan
|
- – wyjaśnia, że Bóg zapowiadając narodzenie Zbawiciela realizuje obietnicę Protoewangelii
- – wyjaśnia słowa modlitwy „Anioł Pański”
- – na podstawie mapy i fotografii charakteryzuje drogę między Nazaretem i Ain Karim
- – wyraża gotowość naśladowania Maryi w Jej służbie, chętnie pomaga innym
- – wyjaśnia, co oznaczał pokłon oddawany Jezusowi
- – podaje „sposoby uświęcania się w życiu rodzinnym”
- – wyjaśnia słowa Jezusa „Powinienem być w tym, co należy do mego Ojca”
- – charakteryzuje dary otrzymane na chrzcie
- – wyraża wdzięczność za chrzest i związane z nim łaski
|
|